Zondag 28 april 2013

Toen we de volgende ochtend vertrokken, regende het licht, net genoeg om goed nat van te worden. We moesten dwars door het centrum van Epernay om weer op de route te komen. De weg ging weer door de wijnvelden stijl omhoog met als beloning een mooi uitzicht tijdens de daling. Na twee uur lopen werd het tijd voor de koffie en die vonden we in de plaats Moussy. Het was zondag dus een croissantje erbij. Achter de tap stond een blinde man, als je zag hoe hij dat deed: koffie maken, afwassen en ook nog afrekenen, geweldig voor hem. Verder ging het weer langs de kerk van Chavot, de wijnvelden in. Ondertussen was het droog geworden en kon de regenkleding weer uit. Ik hield de regenbroek nog maar even aan, want we waren in een modderbos beland. In de reisomschrijving stond dat het hier in het voorjaar een beetje vochtig kan zijn, behalve als het veel regent, maar dat stond er niet bij. De natuur vaart er wel bij, allerlei leuke planten en bloemen in het wild en veel bloesems in de bomen. Maar goed we moesten toch verder, na een uur lopen door en op een grasweg, kwamen we bij een verrassing. Boswerkers hadden midden op ons pad een geul gegraven van wel twee meter breed en diep. Teruggaan was geen optie, aan de ene kant was allemaal kreupelhout en de andere kant lag bezaaid met bomen en takken. Hier moesten we een klein stukje doorheen, maar verderop ging het over in een moerasgebied. Het werd hier en daar springen/stappen van pol naar pol. We waren blij dat we met z'n vieren waren. Het heeft ons 1 1/2 uur extra gekost om weer op de route te komen. waar we tegen vijven werden opgepikt door de mevrouw van ons slaapadres, die ons naar de boerderij bracht in Montmort. Daar werd voor ons gekookt dus lekker bijkomen en uitrusten na deze barre tocht.

Lous had het telefoonnummer van de organisatie die de Jacobswegen beheert, gebeld. Er liggen nu boomstammen over de geul, zodat de mensen na ons veilig naar de overkant kunnen.