Bilon, 13 juni

We zijn de dag gestart met bewolking, 18 gr. We hadden weer een leuke koffie-ervaring. We vonden spoedig een gelegenheid, alleen donderdag sluitingsdag. Een mevrouw die aan de overkant woont, bood ons koffie en een stoel aan. De lieverd. We liepen verder over een oude spoorrails, waar inmiddels het gras op is gaan groeien. Een superlang traject en veel muggen. Door de permanente wisselstoring kwamen we 7 minuten te laat voor de lunch. Het restaurant ging om 14.00 uur dicht. Aan de overkant deden ze niet moeilijk en hebben daar een heerlijke warme lunch gebruikt. Makkelijk voor vanavond dat wordt dan een broodje. Van een zacht regentje is het naar hard gegaan. Na 27 km komen we Bilon binnen. Ons verblijf bevindt zich in het bos, bestaande uit de hoofdwoning en een vakantiewoning. En niet onbelangrijk er staat een goed bed. Buiten doet het onweer zijn best, we zijn weer net op tijd binnen.

Bazas, 12 juni

Een goedmakertje.

We zijn op tijd gestart want het beloofd een dag van 30 gr. te worden.

Na enige uren komen we in het plaatsje Pondaurat aan. Ligt aan de D12, zoek het maar op. Hier treffen we een fijne plek om te pauzeren. De koffie wordt geserveerd, glas water en we krijgen er zomaar heerlijke chocolade cake met slagroom bij.

Wij sliepen die avond in een opvang voor pelgrims, met stapelbedden.
Balzas is net als Naarden, een vestingstadje.

St. Ferne, 10 juni

Een Haags bakkie in Frankrijk!

Vanmorgen weer lekker aan de wandel gegaan. Rond koffietijd liepen we Saint Antoine de Breuilh binnen, met een mooi kerkgebouw. Daar liep op dat moment ook een dame met de sleutel van de kerk, die Wim vroeg of hij binnen wilde kijken. Natuurlijk hebben we daar gebruik van gemaakt. Na afloop vroeg hij haar of er ook nog een Tabac-bar open was. Heel dichtbij 500 meter om de hoek, bleek het een Tabac-tankstation te zijn. We konden er wel koffie kopen maar we mochten er niet zitten. Moeilijk, welke van de twee opties is het belangrijkste voor een pelgrim?  Terwijl de koffie in het plastic bekertje liep keken we even rond en zagen stoelen staan. Na wat gemopper mochten we er toch gaan zitten. Toen we de bekertjes ophaalden bleek er maar een bodempje in te zitten. Ik heb hem toch zover gekregen dat hij er nog wat bij deed. Pfffff... wat een verhaal enkel voor een kop koffie... Jullie snappen wel, dat werd nippen.
Verder weer, het moesten er 27 worden, kilometers dan. Het was overigens een grijze dag met wat motregen, maar het zou beter worden. Het traject liep langs wijnvelden met de chateaux, inclusief hoogteverschillen, klimmen dus.
Bij ons gastenverblijf aangekomen ontmoetten we dezelfde gastvrouw als in Vezelay. Zij helpt als vrijwilligster in de refuges, kennelijk daar waar zij nodig is. Ook hier ging zij weer voor ons koken. Er was ook nog een pelgrim uit Brussel die een beetje Nederlands sprak.
St. Ferne ligt aan de D 139.

Saint Foy la Grande , 9 juni

Het was een kort nachtje. We lagen met meerdere personen op een kamer, waarvan er een om vijf uur al begon te rommelen. Dezelfde persoon ging pas kwart over zeven de deur uit. Ook wij liepen om half acht weer buiten, want er moest vandaag wel geteld zo'n 32 km gelopen worden. Het was gelukkig weer droog, dat bleef ook zo gedurende de dag op een enkel spatje na. Ondanks dat het zondag was, waren de winkels open. We moeten zelf koken en we hebben een goed bed. We waren nog niet binnen of een geweldige bui barstte los. Dat noem ik geluk hebben, komt vast van al dat kerkbezoek onderweg. Het was een prachtige route door de bossen waar hele grote dennenappels lagen, net als in Les Landes. We hebben al een behoorlijk stuk Frankrijk gehad en ik schat dat we ongeveer nog ruim 100 km van de Spaanse grens verwijderd. zijn.

Mussidan 8 juni

Vandaag is het benauwd weer geweest. Bewolkt. We hebben mazzel gehad, want nu we al weer binnen zijn valt de regen met bakken uit de lucht.
Veel in gedachten geweest en niet alleen vandaag. Je denkt aan de kinderen en kleinkinderen. Hoe het die twee op de terugreis is vergaan? Over die 'toevallige' ontmoetingen. Nee toeval bestaat niet....

7 juni

Onze gastvrouw had gisteren een lekkere maaltijd voorgeschoteld. Wim en Corrie sliepen op de zolder en ik kon van het tuinhuisje gebruik maken in een iets te klein bed.
Enfin we gingen vanmorgen vroeg op pad, het zou weer warm worden en dan kun je maar beter snel vertrekken. Deze dag wordt er weer een van 26 km, veel al gelukkig door het bos. Het werd veel klimmen vandaag en toch ook leuke dingen meegemaakt.
Na een bezoek aan een oude abdij, ging het pad dat wij volgden omhoog langs een grote muur. Bijna boven aangekomen groette een mijnheer ons vriendelijk. Hij stond in zijn tuin en vroeg of wij zin in koffie hadden. We wisten niet wat we hoorden en voor we het wisten zaten we heerlijk in de tuin met koffie en vers klaargemaakte boterhammen met jam. Gesterkt door deze versnapering liepen we onze kilometers van die dag.
Uiteindelijk kwamen we op een camping aan waar een luxe stacaravan tot onze beschikking stond. Zelfs met eigen douche en toilet, wat wil een pelgrim nog meer.
Even de gebruikelijke was doen, met dit weer droog terwijl u wacht.

Perigueux 6 juni

Gisteren heerlijk gelopen. Door het warme weer was het in het bos geweldig om te vertoeven onder de bomen. Zo hoort het ook voor een pelgrim. Maar ja het weer dat wordt je aangeboden, dus neem je het zo als het komt. We liepen vandaag stevig door, want er moest toch maar weer 28 km verlopen worden, dit tot gevolg dat we al om 13.30 uur de stad Perigueux binnen wandelden. We hadden ruim de tijd om lekker uit te rusten. Aangekomen bij de Cathédrale St. Front, konden we er een stempel halen en mochten er onze rugtassen in het winkeltje laten staan. Dat was al lekker die tas van je rug. Deze Cathédrale heeft veel weg van de Sacre Coeur in Parijs en is dan ook o.a. onder supervisie van dezelfde architect Abadie tussen 1852-1901 (kostbaar) gereconstrueerd. Een enorme koepelkerk gewijd aan de eerste bisschop van Perigueux Saint Front. De kerk heeft een mooie kloostergang en een binnentuin waar we foto's mochten maken.
Toen naar de volgende verrassing, mijn lief en zwager zouden er ook weer zijn. Even later in de kerk zagen ze mij lopen, wat een feest. Vervolgens terug naar de auto, want er lagen nog spullen in voor mij. Dat bleek nog niet eens zo makkelijk, omdat we nu via kleine straatjes anders uitkwamen. Daarna hadden we wel een biertje verdiend. We zaten onder de luifel van zo'n typisch Frans terrasje te nippen en bij te praten. Ook Anita bleek in de stad te zijn voor een extra rustdag en doktersbezoek vanwege voetklachten. Opeens  liep ze zo maar voorbij op weg naar de apotheek. Even later voegde ze zich bij ons, tenslotte was het dorstig weer. Heel gezellig maar de tijd ging snel. Om half vijf zou ik opgehaald worden samen met Corrie en Wim door onze gastvrouw bij de Cathédrale, omdat we buiten de stad verbleven. Ook kookte zij voor ons. Toen kwam weer het afscheid, al had ik er nu niet zo veel last van als bij het begin van de tocht. Ik vond het heel fijn om weer even bij elkaar te zijn, want 9 weken onderweg is al een hele tijd en dan mis ik ze allemaal. Maar nog zo een periode en dan is het weer feest.

Sorges, 5 juni

Vanmorgen vroeg uit de veren want het wordt een warme dag en dan kun je maar beter op tijd vertrekken.
We liepen ook vandaag weer door een mooi bos. Je merkt dat we zuidelijker komen en door het warme weer worden ook de krekels actief. Glooiende velden en paden met wisselende begroeiing. De bomenranden met divers groen, de streek oogt prachtig. Het traject van vandaag is redelijk kort en om half drie zijn we al op onze bestemming.

Thiviers 4 juni

Gisteren heerlijk gewandeld door de velden en de bossen. Veel van die velden stonden vol met koren waar de klaprozen voor de vrolijke kleur zorgden. Een mooi gezicht echt zomer! Door het mooie heldere weer kon je ver kijken. Na ongeveer 24 km naderden we de camping, waar ons huisje zou moeten staan. We dat zijn nog steeds het echtpaar uit Almere: Corrie en Wim en mijn persoontje. Het was een hutje alleen voor pelgrims, met aan de ene kant vier bedden en de andere kant een tafel met nog wat spullen. Bij mooi weer geen probleem maar bij regen erg krap. Maar goed het kon ermee door.
Eerst het stadje maar verkennen en ontdekken waar we eventueel wat konden drinken. We hadden al wat gezien in een straatje toen er een auto toeterde. Wat bleek, mijn lief met haar broer Frank, zomaar hier! Wat een verrassing, hier werd ik wel heel blij van, dus van dat drinken maakten we een klein feestje. Negen weken onderweg wat een surprise! Voor het diner belandden we in La Cuisine, het enige restaurant van de stad? daar leek het op. De streek staat bekend om zijn Foie de grasse en de eendeborst. Op de valreep had  Ada nog een Chambre d'Hote kunnen regelen voordat de VVV echt de deur op slot deed.
Maar goed ik kon het niet laat maken, want een pelgrim gaat verder. Ik werd bij mijn hutje afgezet en als het goed gaat zie ik ze overmorgen nog een keer weer.

St. Pierre de Frugie 3 juni

Niet te hard zeggen maar we hebben al twee dagen mooi weer.
Gisteren hebben we zelf gekookt.
Vandaag hebben we er 27 km op zitten en dadelijk kunnen we voor de maaltijd aanschuiven.
De was draait en is straks zo droog, dat is wel lekker.

Morgen komen we in Thiviers aan en we hebben ons onderkomen al geregeld: we verblijven dan in een pelgrimsonderkomen, een soort grote trekkershut op een camping.