zondag 23 juni 2013

St.Jean-Pied-de Port, 22 juni

Vannacht in een mobielhome op een camping geslapen, twee kilometer van St. Jean P-d-P. Marijke en Yves zijn vandaag weer op pad gegaan, maar wij houden hier een rustdag. We waren al om half tien bij ons logeeradres, dat is het onderkomen waar Lous, ons maatje tot Vezelay, als vrijwilligster heeft gewerkt. Alleen, zonder rugzak door de stad slenteren, onder een heldere hemel met de warme zon op je bol. Vandaag hang ik de toerist uit. Met de rivier op de achtergrond zit ik op het terras van café Tipia, met een biertje en de i-phone aan mijn oor te ontdekken, dat het in Eemnes 17 gr. is. Ik kijk voldaan naar mijn voeten die mij al tot hier hebben gebracht.
Morgen gaan we de Pyreneeën in, waarvan we de voorlopers al hebben gehad: klimmen en dalen. Gisteren heftige regenval. Daarvoor hadden we een leuke herberg/hotelletje. De waard deed z'n uiterste best het ons naar de zin te maken. Eerst een aperitiefje, vervolgens een heerlijke warme maaltijd. Bij vertrek kregen we zowel een fles koud als warm water mee en de sinaasappel naast mijn bord ging hij met alle plezier uitpersen. Er deden zich weer leuke ontmoetingen voor: twee Franse dames en een jonge knaap van 21 die zowel Frans als Engels sprak, hadden hier ook onderdak gevonden. Marijke spreekt goed haar talen dus zo werd het wel wat. Ik geniet nog steeds van mijn tocht, hoewel het met de behoorlijke klim in het vooruitzicht nog zwaar gaat worden. Blij ben ik met m'n lange regenjas die Ada heeft meegenomen. Ik heb een hoed met een brede rand aangeschaft, die over de kraag van m'n jas valt, want het regenwater begon langs m'n rug te lopen. Volgens ingewijden is het het slechtste (pelgrims)jaar, bar en boos met al die regen en snelstromende rivieren. Het doet me goed dat Eric zo meeleeft, daar word ik helemaal warm van. Ook de andere kinderen volgen me 'op de voet' en mag ik leuke fotootjes van de kleinkinderen ontvangen.
Gisteren kwamen we bij een boerderij aan voor een koffiepauze. We mochten er yoghurt en kaas proeven. Er was ook een komisch toilet buiten met het bekende hartje in de deur. Als 'spoeling' stond daar een bak met houtkrullen, om het een en ander af te dekken. Later zaten we ergens op een terras een (Frans?) frietje te eten, waarbij een Duitse en een Zweedse pelgrim aanschoven. Marijke probeerde een gesprek tot stand te brengen tussen die twee, dat leidde wel tot komische taferelen.
St. Jean P-d-P is een tref- en startpunt van vele pelgrims. Je ziet ze het station uitkomen met nieuwe schoenen en outfit. Velen beginnen hier hun Spaanse camino, of pakken hier het traject weer op waar ze de vorige keer zijn geëindigd.
Zelf heb ik een nieuw pelgrimspaspoort aangeschaft. Het exemplaar dat ik in Utrecht heb gekocht is, inclusief  de gekopieerde inlegvelletjes, vol gestempeld. Bij het St. Jacobsteunpunt ter plaatse werden we te woord gestaan door een zekere Jan, een bekende van Wim. Hij nam ons drieën even apart, mede om weer even Nederlands te spreken. Van hem kregen we een stempel en belangrijke instructies over het proviand en de route door de Pyreneeën. We hebben besloten het traject in twee etappes te doen met een overnachting in de Pyreneeën. We krijgen een lunchpakket mee en nemen niet meer dan een liter water mee. Onderweg kunnen we bijvullen. Alle overbodige spullen worden in één pakket naar Nederland gestuurd, de rugzak anders ingedeeld, nieuwe sokken gekocht. Vrijwilligers hebben onze kleding gewassen en opgehangen. Een zekere Huberta geeft nadere info, er worden nog meer lopers verwacht, we gaan om 19.30 uur aan tafel en morgen (zondag)  is het ontbijt om 6.30 uur. Een nieuw avontuur tegemoet.....  

3 opmerkingen:

  1. Ben, we volgen je pelgrimstocht.leuk om te lezen. we vinden het erg, dat je zo in de regen moet lopen. Zo'n hoed komt dan zeker van pas. Hoop dat het nu wat zonniger wordt voor je. Je wordt overal wel goed verzorgd lezen we. erg belangrijk.
    groeten, Dirk en Janny

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een welgemeende opsteker van een goede vriend uit Huizen

    Met grote belangstelling en diep respect wordt jouw reis naar Santiago ook door ons op de voet gevolgd. Je bent nu over de helft van de totale afstand heen en mijn gevoel zegt dat je de reis wel zult volbrengen. Toen ik je zag vertrekken vanuit Eemnes op 4 april had ik daar nog wel mijn twijfels over maar met wat je allemaal doorstaan hebt zou het denk ik allemaal wel moeten lukken. Maar er komt nog een lastig stuk waar je zeker niet te licht over moet denken. Ach, denk tijdens het lopen maar terug aan de tijd bij de Hilversumse Politie. Er zijn genoeg onderwerpen waarover je kunt nadenken en die je gedachten zullen vullen. In die tijd sprak je al over en reis ondernemen. Je had het toen over een fietsreis naar Spanje en uiteindelijk is het de voetreis naar Santiago geworden. Toen wij samen eens in de Kerkstraat liepen vond ik al dat je stevig de pas er in had dus heb ik ook voor het laatste stuk er alle vertrouwen in dat je geheel zult volbrengen. Ben, hou vol! Denk aan jezelf en blijf ons vooral op de hoogte houden over je bijzondere reis. Wij zullen het hier met belangstelling blijven volgen en duimen dat je gezond en wel je einddoel zult bereiken. LAter hoop ik dan nog eens van je te horen hoe je ervaringen waren en wat je allemaal hebt meegemaakt. Geniet ook van het laatste deel van je onderneming en Carpe Diem! Je maatje, Jurjen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha die Ben. Wat een mooi verslag weer en wat beleef je een boel. Kijk iedere keer weer naar je verslag uit en als je dan weer wat op papier gezet hebt is het yes. Respect voor je man alhoewel je er nog niet bent! Nog genoeg lastige stukken voor de boeg maar een doorbijter als jij, gaat dit lukken toch? Helaas geen vierdaagse van Nijmegen, maar die loop je maar in gedachten door spanje. Suc6 verder en lieve groetjes van ons, Gerard en Joke de Wit.

    BeantwoordenVerwijderen