St. Sever, 16 juni

7.00 uur op pad in het Les Landes-gebied onder een kraakheldere lucht. Het zal vandaag 34 gr. worden. Wij krijgen te maken met een omleiding want een deel van het bosgebied waar onze route normaliter doorheen gaat, staat blank. We zouden tot onze knieën door de modder moeten, dus lopen we over en in de berm van de D 933, een asfaltweg. Niet ideaal maar geen andere keus.We komen langs velden  met zonnebloemen in wording, nu slechts nog planten. De sproeiers staan al klaar, al hoeven ze voorlopig nog geen dienst te doen. Ook de platanen komen veelvuldig in beeld. Terwijl ik zo aan het stappen ben, laat ik de indrukken op mij inwerken. Ik ben blij dat ik doorgezet heb om deze tocht werkelijkheid te laten worden. Het zat al tientallen jaren in mijn hoofd en inmiddels ruim voor de helft in mijn benen. Hoe zal het verder gaan? Volgt na de extreme nattigheid in Frankrijk een bloedheet Spanje? We zullen zien.
Uitgestrekte spoorbanen, waarvan de natuur de rails in beslag heeft genomen. Verlaten stationnetjes die op instorten staan. Het bord met: signaal automatique staat er bij als een grap. Wat ik wil zeggen het blijft zoals het is en er wordt niets opgeruimd.
Na 21 km komen we bij ons verblijf aan. Een historisch klooster. Op het grasveld in de schaduw van een boom doet een kop thee wonderen. Er is hier een concert gaande, een beetje André Rieu-achtig, vandaar het verzoek de was aan de andere kant van het gebouw te hangen. Er zijn nog meer pelgrims. Zo is er de Nederlandse Marijke, een Fransman die met ons de kamer deelt en ik zie er nog meer aankomen.

Even een bericht voor alle volgers en met name diegenen die onlangs reacties stuurden:

"wat leuk om te merken dat jullie meeleven en reageren, Bernard ik kwam langs de afslag naar

Dax, jou welbekend, bedankt voor jullie steun en goede wensen"!
Steven leuk dat je dit kaartje toestuurde.