St. Ferne, 10 juni

Een Haags bakkie in Frankrijk!

Vanmorgen weer lekker aan de wandel gegaan. Rond koffietijd liepen we Saint Antoine de Breuilh binnen, met een mooi kerkgebouw. Daar liep op dat moment ook een dame met de sleutel van de kerk, die Wim vroeg of hij binnen wilde kijken. Natuurlijk hebben we daar gebruik van gemaakt. Na afloop vroeg hij haar of er ook nog een Tabac-bar open was. Heel dichtbij 500 meter om de hoek, bleek het een Tabac-tankstation te zijn. We konden er wel koffie kopen maar we mochten er niet zitten. Moeilijk, welke van de twee opties is het belangrijkste voor een pelgrim?  Terwijl de koffie in het plastic bekertje liep keken we even rond en zagen stoelen staan. Na wat gemopper mochten we er toch gaan zitten. Toen we de bekertjes ophaalden bleek er maar een bodempje in te zitten. Ik heb hem toch zover gekregen dat hij er nog wat bij deed. Pfffff... wat een verhaal enkel voor een kop koffie... Jullie snappen wel, dat werd nippen.
Verder weer, het moesten er 27 worden, kilometers dan. Het was overigens een grijze dag met wat motregen, maar het zou beter worden. Het traject liep langs wijnvelden met de chateaux, inclusief hoogteverschillen, klimmen dus.
Bij ons gastenverblijf aangekomen ontmoetten we dezelfde gastvrouw als in Vezelay. Zij helpt als vrijwilligster in de refuges, kennelijk daar waar zij nodig is. Ook hier ging zij weer voor ons koken. Er was ook nog een pelgrim uit Brussel die een beetje Nederlands sprak.
St. Ferne ligt aan de D 139.